De buizerd is een veel voorkomende roofvogel in Nederland, die je vaak ziet zitten in een boom of rondhangen op de thermiek boven een open veld of zelfs boven de stad. Met een scherpe blik schept het helderheid en overzicht. Zijn ogen zien elk detail en zien dus niets over het hoofd. De buizerd wordt vaak aangevallen door kleinere vogels om het te beperken in de kenmerkende vrije vlucht van de soort. Gelukkig kan het uren rustig op een paal zitten waar ze het met rust laten.
De buizerd, Buteo buteo, is net als de kiekendief een middelgrote roofvogel uit de familie van de havikachtigen. Het is een standvogel die overwintert in broedgebieden in Nederland, waar het jaagt in het open land bij de bosranden waar het nestelt. De buizerd is zeker geen snelle jager zoals de slechtvalk en voedt zich met woelmuizen, veld muizen, jonge konijnen, kikkers en kleine vogels, maar ook met regenwormen en kevers. Het staat ook bekend als een aaseter, wat betekent dat het ook overblijfselen van andere dieren als voedsel gebruikt. Nadat men gestopt was met het gebruik van pesticiden is de buizerd in de laatste decennia van de twintigste eeuw verveelvoudigd ten opzichte van de jaren zestig toen de buizerd hier bijna verdwenen was. De populatie is toegenomen van zo’n kleine 2000 tot wel 20.000 broedparen in 2020.
Het is een mooi gezicht de buizerd hoog in de lucht op de thermiek te zien hangen met de kenmerkende zeer wijde ronde cirkelbewegingen die langzaam verschuift. Meestal zweeft het dan alleen rond , maar ik heb ook eens vier buizerds in een groep zien rondhangen boven de Amsterdamse waterleidingduinen. De buizerd heeft een lichaamslente van ongeveer 55 centimeter met een spanwijdte van 113 tot 128 centimeter en weegt tussen de 0,43 en 1,4 kilogram. Het nest bevat ongeveer twee tot vier eieren en de jongen vliegen uit na ongeveer vijftig tot zestig dagen, maar worden dan nog zes tot acht weken gevoerd.